چه فولادی در برابر دمای بالا مقاوم است؟

چه فولادی در برابر دمای بالا مقاوم است؟

انواع مختلفی از فولاد وجود دارد، اما عملکرد آنها دقیقاً یکسان نیست.

به طور کلی، ما از فولاد با دمای بالا به عنوان "فولاد مقاوم در برابر حرارت" یاد می کنیم. فولاد مقاوم در برابر حرارت به دسته ای از فولادها اطلاق می شود که دارای مقاومت در برابر اکسیداسیون و استحکام رضایت بخش در دمای بالا و مقاومت حرارتی عالی در شرایط دمای بالا هستند. چین از سال 1952 شروع به تولید فولاد مقاوم در برابر حرارت کرد.

فولاد مقاوم در برابر حرارت اغلب در ساخت قطعاتی که در دمای بالا در بویلرها، توربین های بخار، ماشین آلات برق، کوره های صنعتی و بخش های صنعتی مانند صنایع هوایی و پتروشیمی کار می کنند، استفاده می شود. این اجزاء علاوه بر استحکام دمایی بالا و مقاومت در برابر خوردگی اکسیداتیو در دمای بالا، به مقاومت رضایت‌بخش، قابلیت پردازش و جوش‌پذیری فوق‌العاده و پایداری آرایش خاصی با توجه به کاربردهای مختلف نیاز دارند.

فولاد مقاوم در برابر حرارت را می توان با توجه به عملکرد خود به دو نوع فولاد ضد اکسیداسیون و فولاد مقاوم در برابر حرارت تقسیم کرد. فولاد ضد اکسیداسیون به اختصار فولاد پوست نیز نامیده می شود. فولاد استحکام گرم به فولادی اطلاق می شود که دارای مقاومت اکسیداسیون فوق العاده در دماهای بالا و استحکام بالایی در دمای بالا باشد.

فولاد مقاوم در برابر حرارت را می توان با توجه به آرایش نرمال به فولاد مقاوم در برابر حرارت آستنیتی، فولاد مقاوم در برابر حرارت مارتنزیتی، فولاد مقاوم در برابر حرارت فریتی و فولاد مقاوم در برابر حرارت پرلیت تقسیم کرد.

فولاد مقاوم در برابر حرارت آستنیتی حاوی مقدار زیادی عناصر تشکیل دهنده آستنیت مانند نیکل، منگنز و نیتروژن است. هنگامی که بالاتر از 600 ℃ است، دارای استحکام و ثبات آرایش در دمای بالا است و عملکرد جوشکاری عالی دارد. به طور کلی از داده های شدت حرارت بالای 600 ℃ استفاده می شود. فولاد مقاوم در برابر حرارت مارتنزیتی به طور کلی دارای محتوای کروم 7 تا 13 درصد است و دارای مقاومت دمایی بالا، مقاومت در برابر اکسیداسیون و مقاومت در برابر خوردگی بخار آب زیر 650 درجه سانتیگراد است، اما جوش پذیری آن ضعیف است.

فولاد مقاوم در برابر حرارت فریتی حاوی عناصر بیشتری مانند کروم، آلومینیوم، سیلیکون و غیره است که یک آرایش فریت تک فاز را تشکیل می دهد، توانایی فوق العاده ای در مقاومت در برابر اکسیداسیون و خوردگی گاز با دمای بالا دارد، اما دارای استحکام دمای پایین و شکنندگی بیشتر در دمای اتاق است. . ، جوش پذیری ضعیف. عناصر آلیاژ فولادی مقاوم در برابر حرارت پرلیت عمدتاً کروم و مولیبدن هستند و مقدار کل معمولاً از 5٪ تجاوز نمی کند.

ایمنی آن شامل پرلیت، فریت و بینیت نمی شود. این نوع فولاد دارای مقاومت در دمای بالا و عملکرد فرآیند در 500 ~ 600 ℃ است و قیمت پایین است.

به طور گسترده ای برای ساخت قطعات مقاوم در برابر حرارت زیر 600 ℃ استفاده می شود. مانند لوله های فولادی بویلر، پروانه های توربین، روتورها، بست ها، مخازن فشار قوی، لوله ها و غیره.